ประวัติวัดปู่บัว สุพรรณบุรี

ประวัติวัดปู่บัว

วัดปู่บัว ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำสุพรรณบุรี (ท่าจีน) ตั้งวัดเมื่อปีพุทธศักราช ๒๔๗๖ ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อพุทธศักราช ๒๔๘๙ หมู่ ๑ ตำบลสนามชัย อำเภอเมืองสุพรรณบุรี จังหวัดสุพรรณบุรี เนื้อที่ประมาณ ๒๕ ไร่ ๓ งาน ๘๐ ตารางวา

ความเป็นมาของวัดปู่บัว

ไม่ทราบประวัติการก่อตั้งที่แน่ชัด เดิมน่าจะมีชื่อเรียกว่า “วัดปลูกบัว” ต่อมาน่าจะมีการเรียกผิดเพี้ยนเสียง เป็นชื่อว่า “วัดปู่บัว” แต่จากโบราณสถานที่ปรากฏอยู่ ซึ่งได้แก่ เจดีย์ทรงสี่เหลี่ยมที่สร้างซ้อนลดหลั่นกันขึ้นไป สันนิษฐานว่า น่าจะสร้างขึ้นมาตั้งแต่สมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้นเป็นอย่างช้า แต่เนื่องจากหลักฐานซึ่งเคยมีการสำรวจพบชิ้นส่วนเตาเผาภาชนะดินเผาโบราณ และเศษภาชนะต่างๆ ตลอดสองฝากฝั่งแม่น้ำสุพรรณบุรี ทำให้สันนิษฐานได้ว่า บริเวณที่เป็นวัดปู่บัว และบริเวณโดยรอบ น่าจะเคยเป็นที่ตั้งของชุมชนในสมัยโบราณที่มีอายุราวพุทธศตวรรษที่ ๑๗ ลงมาเป็นอย่างน้อยกรมศิลปากรได้ประกาศให้วัดปู่บัวขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานแห่งชาติ ในราชกิจจานุเบกษา เล่ม ๕๒ ตอนที่ ๗๕ วันที่ ๘ มีนาคม ๒๔๗๘

สถานที่สำคัญ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ภายในวัด

๑.เจดีย์ทรงสี่เหลี่ยม ลักษณะส่วนฐานเป็นทรงสี่เหลี่ยมสูงซ้อนกันสองชั้น มีบันไดทางขึ้นด้านหน้าสู่องค์เรือนธาตุ ซึ่งเป็นห้องที่สำหรับประดิษฐานพระพุทธรูปภายใน ส่วนอีกสามด้านทำเป็นซุ้มจาระ นำประดิษฐานพระพุทธรูปปูนปั้นปางประทานอภัย ส่วนยอดทำเป็นทรงสี่เหลี่ยมลดรูปซ้อนลดหลั่นกันขึ้นไปต่อเนื่องกับส่วนของเรือนธาตุอีกชั้นหนึ่ง ทั้งสี่ด้านทำเป็นซุ้มจาระนำขนาดเล็กประดิษฐานพระพุทธรูปทั้งสี่ด้าน ส่วนปลายยอดทำเป็นลักษณะมาลัยลูกแก้วแหลมชะลูดขึ้นไป แต่หักชำรุดลงไปเป็นใหญ่ ซึ่งปัจจุบันองค์เจดีย์อยู่ในสภาพทรุดโทรมมาก

๒.เจดีย์ราย ตั้งอยู่หน้าเจดีย์ประธาน มีประมาณ ๗ องค์ ซึ่งแบ่งเป็น ๒ รูปแบบ คือเจดีย์ทรงมณฑปยอดระฆัง ปัจจุบันหายหมดแล้วเจดีย์ทรงระฆังเหลี่ยมย่อมุมไม้สิบสอง ปัจจุบันส่วนยอดหักหายหมดแล้ว

๓. อุโบสถ สร้างเมื่อปีพุทธศักราช ๒๔๘๘ ขนาด ๕ ห้อง กว้าง ๘.๕๐ เมตร ยาว ๒๔ เมตร ภายในมีภาพพุทธประวัติรุ่นเก่า อายุประมาณ ๓๐-๕๐ ปี ใส่กรอบประดับอยู่

๔. หลวงพ่อสามโบสถ์ พระประธานประจำอุโบสถ ปางมารวิชัย ขนาดหน้าตักกว้าง ๗๙ นิ้ว เนื้อศิลาแลง มีอายุประมาณ ๒๐๐ ปี เป็นพระพุทธรูปที่ย้ายมาจากวัดเสือ ที่อยู่ทางทิศใต้วัดปู่บัว เป็นพระประธานที่ประดิษฐานมาแล้ว ๓ อุโบสถ

๕. พระพุทธรูปนาคปรก ประดิษฐานภายในอุโบสถ เป็นพระพุทธรูปหินทราย ปางนั่งสมาธิบนขนดพญานาค ๓ ชั้น มีเศียรพญานาค ๗ เศียร ศิลปะเขมร อายุราวพุทธศตวรรษที่ ๑๗ – ๑๘