7 ประวัติ อื่นๆ ปราจีนบุรี

tour history miscelleneous domesticประวัติ อื่นๆ จังหวัดปราจีนบุรี

tour history miscelleneous prachin buri

ตราประจำจังหวัด
เป็นรูปต้นศรีมหาโพธิ์ ซึ่งปลูกวไท่ตำบลโศกปีบ อำเภอศรีมโหสถ มีความหมายเป็นสัญญาลักณ์ในด้านพระพุทธศาสนาที่เชิดหน้าชูตาที่สุดของจังหวัด สันนิษฐานว่าเป็นพันธุ์จากต้นพระศรีมหาโพธิ์พุทธคยา ประเทศอินเดีย ซึ่งเป็นต้นโพธิ์ที่พระองค์ทรงประทับบำเพ็ญธรรมจนสำเร็จเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า นำเข้ามาปลูกกว่า 2,000 ปี

tour history miscelleneous prachin buri 2

ดอกไม้ประจำจังหวัด คือ ดอกปีบ

สีประจำจังหวัด คือ สีแดงเหลือง

tour history miscelleneous prachin buri 3                        tour history miscelleneous prachin buri 4

จังหวัดปราจีนบุรี เคยเป้นดินแดนที่มีความเจริญรุ่งเรืองมาตั้งแต่สมัยทวารวดี และมีการพัฒนาการต่อเนื่องมาจนถึงสมัยลพบุรีประมาณ 800 ปีก่อน ปรากฎหลักฐานเป็นซากเมืองโบราณที่เรียกว่า "เมืองศรีมโหสถ"  ที่ตำบลโศกปีบ  อำเภอศรีมโหสถ และทางด้านทิศตะวันออกของเมืองศรีมโหสถที่บริเวณบ้านโคกขวาง อำเภอศรีมหาโพธิ ยังมีชุมชนโบราณมีอายุร่วมสมัยเดียวกันกับเมืองศรีมโหสถอีกด้วย บริเวณซากเมืองโบราณเหล่านี้มีซากโบราณสถานซึ่งใช้ประกอบพิธีกรรม ศาสนกิจ และโบราณวัตถุ ได้แก่ พระพุทธรูปเทวรูป เครื่องปั้นดินเผา เครื่องสำริด เครื่องมือเครื่องใช้กระจัดกระจายอยุ่ทั่วไป

ในสมัยต่อมา ศูนย์กลางความเจริญได้ย้ายมาตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำปราจีนบุรีเช่นปัจจุบัน
ในสมัยกรุงศรีอยุธยา เรียกว่า "เมืองปราจีน"

ในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น เรียกว่า "เมืองปราจิณ" หรือ "มณฑลปราจิณ"

จวบจนในรัชสมัยพระบามสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้จัดระเบียบการปกครองแผ่นดินแบบต่างประเทศ มฆฑลปราจิณได้ถูกยุบคงมีฐานะเป็ฯเพียงหัวเมืองหนึ่งต่อมาทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เปลี่ยนคำว่าเมืองเป็นจังหวัดจีงมีชื่อเรียกใหม่ว่า "จังหวัดปราจีนบุรี"

ปราจีนบุรี เคยเป็นดินแดงที่มีความเจริญรุ่งเรืองมาตั้งแต่สมัยทวารวดี และมีการพัฒนาการต่อเนื่องมาจนถึงสมัยลพบุรี ประมาณ 800 ปีก่อน ปรากฏหลักฐานเป็นซากเมืองโบราณที่เรียกว่า "เมืองศรีมโหสถ" ที่ตำบลโคกปีบ อำเภอศรีมโหสถ และทางด้านทิศตะวันออกของเมืองศรีมโหสถ ที่บริเวณบ้านโคกขวาง อำเภอศรีมหาโพธิ ยังมีชุมชนโบราณ มีอายุร่วมสมัยเดียวกันกับเมือง ศรีมโหสถอีกด้วย บริเวณซากเมืองโบราณเหล่านี้มีซากโบราณสถานซึ่งใช้ประกอบพิธีกรรม ศาสนกิจและโบราณวัตถุ ได้แก่ พระพุทธรูป เทวรูป เครื่องปั้นดินเผา เครื่องสำริด เครื่องมือ เครื่องใช้ กระจัดกระจายอยู่ทั่วไป ในสมัยต่อมาศูนย์กลางความเจริญได้ย้ายมาตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำบางปะกงเช่นปัจจุบัน ในสมัยกรุงศรีอยุธยา เรียกว่า "เมืองปราจีน" ในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้นก็ยังเรียกว่า "เมืองปราจิณ" หรือ "มณฑลปราจิณ" จวบจนสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 6 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้จัดระเบียบการปกครองแผ่นดินตามแบบต่างประเทศมณฑลปราจิณ ได้ถูกยุบเลิก คงมีฐานะเป็นเพียงหัวเมืองหนึ่ง ต่อมาทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เปลี่ยนคำว่าเมือง เป็นจังหวัด จึงมีชื่อเรียกใหม่ว่า จังหวัดปราจีนบุรี

อาณาเขต

ทิศเหนือ ติดต่อกับ จังหวัดนครราชสีมา
ทิศใต้ ติดต่อกับ จังหวัดฉะเชิงเทรา
ทิศตะวันออก ติดต่อกับ จังหวัดสระแก้ว
ทิศตะวันตก ติดต่อกับ จังหวัดนครนายก