7 ประวัติ อื่นๆ อำนาจเจริญ

ประวัติ อื่นๆ จังหวัดอำนาจเจริญ

คำขวัญประจำจังหวัด
พระมงคลมิ่งเมือง แหล่งรุ่งเรืองเจ็ดลุ่มน้ำ งามล้ำถ้ำศักดิ์สิทธิ์ เทพนิมิตรพระเหล่า
เกาะแก่งเขาแสนสวย เลอค่าด้วยผ้าไหม ราษฎร์เลื่อมใส ใฝ่พุทธธรรม

ดอกไม้ประจำจังหวัด
ดอกจานเหลือง (Butea monosperma)

ต้นไม้ประจำจังหวัด
ตะเคียนหิน (Hopea ferrea)

จังหวัดอำนาจเจริญตั้งอยู่ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย ระยะทางห่างจากกรุงเทพฯ โดยเส้นทางรถยนต์ประมาณ 568 กม. มีพื้นที่การปกครองทั้งสิ้น 3,161 ตร.กม.เริ่มตั้งเป็นเมืองในสมัยรัชกาลที่ 3 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ โดยขึ้นอยู่กับนครเขมราฐ ต่อมาจึงได้ย้าย มาขึ้นต่อเมืองอุบลราชธานี จนกระทั่งได้รับการประกาศจัดตั้งเป็นจังหวัดอำนาจเจริญ เมื่อวันที่ 1 ธันวาคม 2536       ในปี พ.ศ. 2329 พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เปลี่ยนชื่อ "เมืองประทายสมันต์" เป็น "เมืองสุรินทร์" ตามสร้อยบรรดาศักดิ์ของเจ้าเมือง

การปกครอง

อำนาจเจริญแบ่งการปกครองออกเป็น 6 อำเภอ และ 1 กิ่งอำเภอ คือ อำเภอเมือง อำเภอหัวตะพาน อำเภอพนา อำเภอเสนางคนิคม อำเภอชานุมาน อำเภอปทุมราชวงศา และกิ่งอำเภอลืออำนาจ

อาณาเขต

ทิศเหนือ         ติดต่อกับจังหวัดยโสธร ที่อําเภอเลิงนกทาและจังหวัดมุดาหาร ที่อําเภอดอนตาล

ทิศตะวันออก    ติดต่อกับประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวตามแนวฝั่งแม่น้ำโขงด่านอําเภอชานุมาน เป็นระยะทาง 38 กิโลเมตรและติดต่อกับจังหวัดอุบลราชธานีที่อําเภอเขมราฐ อําเภอกุดข้าวปุ้น และอําเภอตระการพืชผล

ทิศตะวันตก      ติดต่อกับจังหวัดยโสธร ที่อําเภอป่าติ้วและ อําเภอเลิงนกทา

ทิศใต้             ติดต่อกับจังหวัดอุบลราชธานี ที่อําเภอเมือง อุบลราชธานี และอําเภอม่วงสามสิบ