7 ประวัติ อื่นๆ ประจวบคีรีขันธ์

ประวัติ อื่นๆ จังหวัดประจวบคีรีขันธ์

ตราสัญลักษณ์จังหวัด
เป็นรูปพระที่นั่งคูหาสวรรค์และมีเกาะหลักอยู่เบื้องหลัง พระที่นั่ง หมายถึง ศาลามณฑปที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 ได้โปรดเกล้าฯ ให้สร้างขึ้นที่ถ้ำพระยามหานคร เมื่อ พ.ศ.2433 ตามประวัติกล่าวว่าพระองค์เคยเสด็จมาประทับที่เมืองนี้ถึงสองครั้ง และต่อมาพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 6 ก็เคยเสด็จมาประทับที่ถ้ำนี้เช่นกัน จึงนำมาเป็นสัญลีกษณ์ของจังหวัด ส่วนภาพเกาะหลักที่อยู่เบื้องหลัง หมายถึง ชื่ออันเป็นที่ตั้งที่ว่าการเมืองนี้ เมื่อพ.ศ. 2441 ก่อนจะย้ายมาอยู่ที่ปัจจุบัน

คำขวัญจังหวัด
"เมืองทองเนื้อเก้า มะพร้าว สัปปะรด สวยสด หาด เขา ถ้ำ งามล้ำน้ำใจ"

ประจวบคีรีขันธ์เป็นจังหวัดหนึ่งในภาคกลางตอนล่างซึ่งมีเขตแดนติดต่อกับภาคใต้ และมีแหล่งท่องเที่ยวที่น่าสนใจหลายแห่งไม่ว่าจะเป็นชายหาดต่างๆ หมู่เกาะหรือป่าเขาลำเนาไพร เป็นสถานที่ตากอากาศเก่าแก่ตั้งแต่รัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์ ประจวบคีรีขันธ์เคยเป็นที่ตั้งของเมืองนารัง สมัยกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี  ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 2 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ได้ตั้งเมืองขึ้นใหม่ขึ้นที่ปากคลองอีรม ชื่อว่า เมืองบางนางรม และในสมัยรัชกาลที่ 4 ได้รวบรวมเมืองบางนางรม เมืองกุย และเมืองคลองวาฬเป็นเมืองประจวบคีรีขันธ์ ซึ่งแปลว่าเมืองที่มีภูเขาเป็นหมู่ๆ โดยมีที่ว่าการเมืองอยู่ที่เมืองกุย จนกระทั่งพ.ศ. 2441 จึงย้ายที่ว่าการเมืองมาอยู่ที่อ่าวเกาะหลัก หรืออ่าวประจวบ ซึ่งเป็นที่ตั้งของตัวเมืองประจวบคีรีขันธ์ในปัจจุบัน

จังหวัดประจวบคีรีขันธ์มีพื้นที่ประมาณ 6,367.620 ตารางกิโลเมตร ลักษณะพื้นที่แคบเป็นคาบสมุทรยาวลงไปทางใต้ โดยมีส่วนที่แคบที่สุดจากเขตแดนไทย-พม่าด้านตะวันตกจนถึงฝั่งทะเลด้านตะวันออกเป็นระยะทางประมาณ 12 กิโลเมตรอยู่บริเวณด่านสิงขร ท้องที่ตำบลคลองวาฬ อำเภอเมือง และมีความยาวจากเหนือจรดใต้เป็นระยะทางประมาณ 212 กิโลเมตร

แบ่งการปกครองออกเป็น 8 อำเภอ คือ อำเภอเมืองประจวบคีรีขันธ์  อำเภอหัวหิน อำเภอปราณบุรี อำเภอกุยบุรี อำเภอทับสะแก อำเภอบางสะพาน  อำเภอบางสะพานน้อย และอำเภอสามร้อยยอด

อาณาเขตและการปกครอง