วัดแม่พระเมืองลูห์ด หาดใหญ่ สงขลา

วัดแม่พระเมืองลูห์ด หาดใหญ่

อำเภอและเมืองหาดใหญ่
ปัจจุบันนี้เมืองหาดใหญ่มีความเจริญก้าวหน้าและมีเศรษฐกิจที่ดี เพราะมีธุรกิจการค้า การท่องเที่ยว และในเขตอำเภอหาดใหญ่ยังมีอุตสาหกรรมที่หลากหลาย เมืองหาดใหญ่อยู่ห่างจากชายแดนไทย-มาเลเซีย เพียง 50 กิโลเมตร และห่างจากตัวเมืองจังหวัดสงขลาประมาณ 30 กิโลเมตร ห่างจากกรุงเทพ 960 กิโลเมตร เมืองหาดใหญ่เป็นเมืองค่อนข้างใหม่ไม่เกินร้อยปี

ถ้าเรามองย้อนหลังไปประมาณร้อยกว่าปี บริเวณที่เป็นเทศบาลนครหาดใหญ่ปัจจุบันในอดีตนั้นจะมีแต่บ้านส่วนกระจัดกระจายอยู่ไม่มาก ส่วนฝั่งคลองเตย และคลองอู่ตะเภาก็จะเป็นป่าเสม็ดและป่าไผ่เป็นส่วนใหญ่ เรียกว่า โคกเสม็ด สมัยนั้นการเดินทางจากกรุงเทพไปใต้มักจะเดินทางทางเรือ เมืองที่อยู่ชายฝั่งทะเลจึงมักจะเจริญรุ่งเรืองกว่า อาทิเช่น นครศรีธรรมราช ชุมพร สงขลา

ในปี ค.ศ.1910 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงมีพระราชดำริสร้างทางรถไฟเชื่อมต่อเสันทางจังหวัดเพชรบุรี - สงขลา ขณะที่มีการสร้างทางรถไฟนี้ คนจีนบางคนที่มองการณ์ไกลคือ นายเจียกีซี (ต่อมาได้รับพระราชทานนามเป็นขุนนิพัทธ์จิระนคร) พระเสน่หามนตรี นายชีกิมหยง แซ่ชี และพระยาอรรถกวีสุนทร ได้ซื้อที่ดินในบริเวณสถานีรถไฟปัจจุบัน สมัยนั้นสถานีรถไฟหาดใหญ่อยู่ที่คลองอู่ตะเภา และต่อมาในปี ค.ศ.1921 ได้สร้างเสันทางรถไฟเชื่อมต่อกันระหว่างคลองอู่ตะเภา –มาเลเซีย - สุไหงโกลก จึงมีการสร้างทางรถไฟในสถานที่ปัจจุบัน ทำให้ที่ดินที่คนจีนดังกล่าวซื้อมาก็มีราคาดี ซึ่งทั้งสี่ท่านนี้ได้มีบทบาทในการเจริญเติบโตของเมืองหาดใหญ่เป็นอย่างมาก

เมืองหาดใหญ่จึงกลายเป็นชุมทางที่สำคัญในด้านการคมนาคม ขนส่ง และการท่องเที่ยว ทั้งในประเทศและต่างประเทศ ชาวอังกฤษ ชาวจีนจากสิงคโปร์ เดินทางมาจังหวัดสงขลาไปอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบฯ และกรุงเทพ เป็นจำนวนมากขึ้น

เมื่อโครงการสร้างทางรถไฟจะเริ่มขึ้น ชาวจีนมาอาศัยอยู่ที่หาดใหญ่มากขึ้น และหาที่ดินมาครอบครอง โดยมองการณ์ไกลว่าหาดใหญ่จะต้องเจริญ ในปี ค.ศ. 1935 ตำบลหาดใหญ่ได้ยกฐานะเป็นสุขาภิบาล ต่อมาได้เป็นอำเภอหาดใหญ่ ปัจจุบันเป็นเทศบาลนครหาดใหญ่

กลุ่มคริสตชนที่หาดใหญ่สมัยเยี่ยมเยียน
ระหว่างปี ค.ศ. 1669 - 1841 จังหวัดสงขลาเป็นส่วนหนึ่งของสังฆมณฑลสยาม (กรุงเทพ)ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1941 สงขลาได้มาอยู่ภายใต้เขตปกครองของสังฆมณฑลสิงคโปร์ เมื่อมีการตั้งมิสซังราชบุรี ในปี ค.ศ. 1929 - 1930 สงขลามาอยู่ในเขตปกครองมิสซังใหม่ มิสซังราชบุรี ต่อมาในปี ค.ศ 1969 ก็อยู่ในเขตปกครองของสุราษฎร์ธานี คริสตชนพวกแรกที่เข้ามาอยู่เมืองหาดใหญ่ สงขลา และสะเดา โดยมากได้เข้ามาจากประเทศมาเลเซีย หรือจากเมืองจีนโดยตรง ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1900 เป็นต้นไป ก็มีคริสตชนที่เป็นข้าราชการและพ่อค้ามาจากส่วนกลางด้วย

ในปี ค.ศ.1929 คณะซาเลเซียนได้รับมอบมิสซังราชบุรี โดยคุณพ่อกาเยตาโน ปาขอตตี (Don Gaetano pasotti) เป็นผู้รับผิดชอบมิสซังรวม 19 จังหวัด ตั้งแต่จังหวัดกาญจนบุรีลงไปจนถึงจังหวัดนราธิวาส ในเดือนมกราคม ค.ศ 1929 คุณพ่อกาเยตาโน ปาซอตตี (Don Gaetano pasotti) พร้อมกับคุณพ่อโยเซฟ ปีนัฟโฟ (Don Giuseppe Pinaffo) ได้เดินทางไปใต้ ไปสำรวจมิสซัง ท่านก็ได้แวะที่หาดใหญ่และประทับใจในความเจริญของจังหวัดสงขลา ต่อไปท่านก็เดินทางไปเกาะปีนัง เพื่อรับมิสซังภาคใต้จากคุณพ่อคณะสงฆ์มิสซังต่างประเทศแห่งกรุงปารีส (M.E.P) สังฆมณฑลสิงคโปร์ แต่เนื่องจากมีพระสงฆ์จำนวนน้อย คุณพ่อกาเยตาโน ปาซอตตี มอบหมายให้คุณพ่อที่ปีนังดูแลมิสซังทางใต้ตอนล่างสุดต่อไป

ในปี ค.ศ. 1934 มิสซังราชบุรีได้รับแต่งตั้งเป็นเขตปกครองเฉพาะ (prefectura Apostolica) พระคุณเจ้าปาซอตตีจึงเริ่มขยายงานอภิบาลไปทางใต้ ในเดือนเมษายน ค.ศ 1934 คุณพ่อมารีโอรูเซดดู (Don Mario Ruzzeddu) ได้รับมอบหมายให้อยู่ประจำที่ราชบุรีเพื่อเป็นจุดเริ่มต้น เดินทางไปเยี่ยมเยียนคริสตชนในภาคใต้ ท่านได้เริ่มเดินทางไปหัวหินและตัวเมืองประจวบฯ

ในวันที่ 9 ตุลาคม ถึงวันที่ 6 พฤศจิกายน ค.ศ.1935 พระคุณเจ้ากาเยตาโน ปาซอตตีได้เดินทางกับคุณพ่อมารีโอ รูเซดดู ไปเยี่ยมเยียนกลุ่มคริสตชนในภาคใต้ เพื่อแนะนำงานอภิบาลให้แก่คุณพ่อได้รู้จัก

ในวันที่ 19 ตุลาคม ค.ศ. 1935 ท่านถึงสถานีควนเนียง ท่านได้พบกับอาจารย์ทวน คมกฤศเป็นเจ้าหน้าที่ศูนย์ส่งเสริมพันธุ์ยางหาดใหญ่ให้การรับรองที่บ้านของตน ในวันที่ 20 ขณะที่ถวายบูชามิสซา พระคุณเจ้าได้โปรดศีลล้างบาปให้ลูกของอาจารย์ทวน ตั้งชื่อว่า ยวง เวียนเน ทัศไนย

ในวันที่ 22 ตุลาคม อาจารย์ทวีได้พาพระคุณเจ้าและคุณพอมาีรโอ ไปพบผู้ว่าราชการจังหวัดสงขลาและเยี่ยมเยียนครอบครัวคริสตังที่นั่น พระคุณเจ้าปาซอตตีได้ถือโอกาสนี้ไปเยี่ยมเยียนโรงเรียนที่สำคัญๆ บางแห่งในเมืองสงขลา ต่อมาท่านได้พบกัปตันวอสเบน (vosbein) ชาวเดนมาร์ก ซึ่งมีภรรยานับถือศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก กัปตันวอสเบน มีอาชีพซื้อผลผลิตของเหมืองแร่ต่างๆ ในภาคใต้ส่งไปต่างประเทศ

• ก่อนหน้า
• ต่อไป